Δεν είναι ντροπή να παραδεχτούμε πως… είμαστε ευαίσθητοι και ντροπαλοί, αφού το θέμα είναι καθαρά εγκεφαλικό, εξελικτικό και έχει τα ίδια συμπτώματα σε άνδρες και γυναίκες.
Ας ξεκινήσουμε από τη γενική παραδοχή μεταξύ των ειδικών, πως ο εγκέφαλος των ντροπαλών ή ευαίσθητων ατόμων αντιλαμβάνεται διαφορετικά τον κόσμο από τους πιο εξωστρεφείς και εκδηλωτικούς.Συγκεκριμένα, περίπου το 20 % των ανθρώπων γεννιέται με ευαίσθητη αντίληψη, γνώρισμα που συνήθως εμφανίζεται σε παιδιά που προσαρμόζονται πιο αργά σε μία κατάσταση, δεν αντέχουν την έννοια της τιμωρίας, κλαίνε εύκολα, ρωτούν ασυνήθιστες ερωτήσεις ή διακατέχονται από ιδιαίτερα βαθιές σκέψεις.
Αυτά τα ιδιαίτερα ευαίσθητα και ντροπαλά άτομα, σύμφωνα με την έρευνα που διεξήχθη από ερευνητές του πανεπιστημίου Stony Brook της Νέας Υόρκης, του πανεπιστημίου Southwest και της κινεζικης Ακαδημίας Επιστημών, δίνουν μεγαλύτερη σημασία στη λεπτομέρεια και εμφανίζουν πιο έντονη δραστηριότητα σε συγκεκριμένα μέρη του εγκεφάλου τους όταν επεξεργάζονται οπτικές πληροφορίες σε σχέση με όλους τους υπόλοιπους.
Οι ευαίσθητοι και ντροπαλοί άνθρωποι είναι αποδεδειγμένο πως χρειάζονται περισσότερο χρόνο για να λάβουν μία απόφαση, είναι περισσότερο ευσυνείδητοι, χρειάζονται περισσότερο χρόνο για να αντιδράσουν και βαριούνται πιο εύκολα με τις ελαφριές συζητήσεις.
Προηγούμενες εργασίες έχουν δείξει ότι σε σχέση με άλλους, οι ευαίσθητοι και ντροπαλοί άνθρωποι ενοχλούνται πιο εύκολα από το θόρυβο και το πλήθος, είναι ευπαθείς στην επίδραση της καφεΐνης και τρομάζουν πιο εύκολα.
Πέρα από βασικά χαρακτηριστικά και τις κρυφές συνήθεις που κρύβονται στην καθημερινότητα των ευαίσθητων και ντροπαλών ανθρώπων, οι ερευνητές υπογραμμίζουν πως το γνώρισμα της αυξημένης ευαισθησίας έχει βρεθεί σε πάνω από 100 είδη, από τις μύγες μέχρι και τα ψάρια, γεγονός που υποδεικνύει πως αυτός ο τύπος προσωπικότητας μπορεί να αποτελεί εξελικτικό πλεονέκτημα.
Τα παραπάνω ευρήματα προσυπογράφουν και οι βιολόγοι οι οποίοι συμφωνούν στο συμπέρασμα πως σε κάθε «είδος» συνυπάρχουν σχεδόν πάντα δύο πολύ επιτυχημένα «μοντέλα» προσωπικότητας: ο ευαίσθητος τύπος (πάντα σε μειοψηφία) ο οποίος επιλέγει να παρατηρεί περισσότερο πριν δράσει, σαν να ψηλαφεί περισσότερο με το μυαλό παρά με τα άκρα και ο λιγότερο ευαίσθητος και τολμηρός, ο οποίος δρα επιθετικά και γρήγορα.
Πάντως, τόσο η επιθετική και λιγότερο ευαίσθητη, όσο και η συνετή και περισσότερο ευαίσθητη συμπεριφορά είναι εξίσου πολύτιμη και εξισορροπητική στην επιβίωση. Τουτέστιν, δεν είναι κακό να είναι κανείς ευαίσθητος και ντροπαλός, άλλωστε δεν είναι στο χέρι του.
