Αυτά υποστηρίζει καναδική έρευνα η οποία πέρα από την γενική παραδοχή πως τα μικρού μεγέθους σκυλιά ζούνε περισσότερα χρόνια σε σχέση με τα μεγαλόσωμα, αναγνωρίζει πως η μακροζωία ενός σκύλου εξαρτάται από την προσωπικότητα του, αφού τα σκυλιά με «καλή» και υπάκουη προσωπικότητα έχουν περισσότερη ζωή μπροστά τους σε σχέση με όσα έχουν «κακότροπη» και ανυπάκουη προσωπικότητα.
Κι αν σας ακούγεται περίεργο που «μιλάμε» για προσωπικότητα σκύλων μάθετε πως οι μέχρι σήμερα έρευνες των ζωολόγων, από τα μυρμήγκια μέχρι τους πιθήκους, έχουν διαπιστώσει ότι διαφορετικά ζώα του ίδιου είδους μπορεί να έχουν διαφορετικές «προσωπικότητες», για παράδειγμα μερικά είναι δειλά και ντροπαλά, ενώ άλλα τολμηρά και επιθετικά.
Σύμφωνα λοιπόν με τους ερευνητές τα ζωηρά και άρα και «κακά» ζώα χρησιμοποιούν περισσότερη ενέργεια στη διάρκεια της ζωής τους, συνεπώς ζούνε λιγότερα χρόνια, ενώ αντίθετα τα πιο ήρεμα και «καλά» ζώα εξοικονομούν ενέργεια και αναπαράγουν συνήθως αργότερα, με αποτέλεσμα να ζούνε παραπάνω.
Ταυτόχρονα οι καναδοί βιολόγοι υποστηρίζουν πως οι σημερινές ράτσες των σκύλων δεν βασίζονται στην εξελικτική πορεία τους είδους τους, αλλά στην ανθρώπινη παρέμβαση που εδώ και εκατοντάδες χρόνια συνδυάζει τις ράτσες των σκύλων προσπαθώντας να δημιουργήσει πιστούς σύντροφους με επιθυμητά χαρακτηριστικά, όπως με ικανότητα να κυνηγάνε αλεπούδες, να συνοδεύουν τα κοπάδια των προβάτων ή να κάθονται με χάρη στον καναπέ.
Οι καναδοί βιολόγοι μελέτησαν ράτσες σκυλιών και σύγκριναν το μέγεθος, τις ενεργειακές ανάγκες, τη διάρκεια ζωής καθεμιάς ράτσας, αλλά και τα χαρακτηριστικά της «προσωπικότητας» (επιθετικό, υπάκουο κλπ) του ζώου. Το συμπέρασμά τους, μετά τη στατιστική ανάλυσή τους, είναι ότι τα πιο υπάκουα και καλά σκυλιά ζουν αναλογικά πιο πολύ από τα «κακότροπα» και δύσκολα στην εκπαίδευση σκυλιά.
